Ropaþu vidusskolas
12. klases audzçkòa
Aleksandra Zîvarta
eksâmena domraksts
1998. gada 08. jûnijâ.
"Ja
jums ir divi klaipi maizes, apmainiet vienu pret ziediem!"
(A. de Sent-Ekziperî)
Viòð
aizgâja pasaulç meklçt sev lîdzîgos. Mazâs nâriòas gan centâs iestâstît, ka
laime ir tepat (pagrabâ vai citâ s**u bedrç, vai nav vienalga), taèu viòð
neklausîja.
Reiz viòð man teica, ka esot gâjis pasaulç tâpat vien. Lai kaut ko pierâdîtu.
Lai pierâdîtu, ka arî viòð ko spçj...
Cilvçks
ir laimîgs, kad viòð ir paçdis. Cilvçks ir laimîgs, kad viòu ieskauj skaistums.
Cik gan daudz gadîjumos cilvçks ir laimîgs! Nepievçrsiet uzmanîbu
manai
pirmajai rindkopai - tai nav nekâdas jçgas, tur ir tikai laime, ziedi, maize un
domas, kas " baro paðas sevi ar saviem vârdiem un aug". Es vienkârði
gribçju
dalîties laimç - neviena nesaprastâ, nevienam nevajadzîgâ laimç.
Nebija
nekâ pirms ðî teikuma. Aizmirstiet to tâpat, kâ jûs aizmirsât savu dzimðanas
dienu, savas mâtes bezjçdzîgâs cieðanas latvieðu tautas turpinâðanai.
Vienkârði
aizmirstiet! Nekas nav bijis. Domraksts sâkas ar domu. Varbût.
"Viòi
nîda un nonâvçja, un ïaudis viòus cildinâja.
Bet
Dievs apkaunots steidzâs paslçpt tâ atceri zem zaïâs zâles. " Tagore bija
gudrs vîrs, taèu viòam nebija divu maizes klaipu. Arî ziedu viòam vairs nebija
-
cilvçki
lauku novados stâstîja, ka viòam sâkumâ esot bijuði divi klaipi maizes,kurus
vienu aiz otra viòð esot nomainîjis pret ziediem. Kur tad ir ðie ziedi tagad
ir,
jautâjuðî klausîtâji. Novîta, protams. Tagad Tagore ir vienkârði gudrs vîrs.
Sapuvis, gudrs vîrs.
Ja
jums ir divi klaipi maizes, atdodiet vienu man. Es jums pretî sniegðu ziedus.
Es apsolu. Zvçru. Cilvçks ir laimîgs, kad viòu ieskauj skaistums. Ðajâ brîdî
mçs
runâjam
par garîgâm vçrtîbâm. Materiâlâs vçrtîbas jau ir pârstrâdes procesâ. Kâds vecs
vîrs man reiz teica, ka maizi nevarot turçt ilgi. Nç, nç, runa patieðâm
ðoreiz
nav par materiâm vçrtîbâm. Garîgais mûs visus uztur pie dzîvîbas. Noslçpums jau
nav ziedos. Noslçpums nav pat to skaistumâ vai smarþâ. Noslçpuma
patiesîbâ
vispâr nav. Ir tikai tâ burvîba, ko rada vârdos neizsakâmâ smarþa un reizçm tâs
radîtâs halucinâcijas. Es zinu, ka esmu dumjð, taèu tas netraucç man
atdot
savu maizi otram tâpat vien. Par nieka puíîti. Par lauku krizantçmu,
suòuburkðíi. Dzîve labâka kïûs. "..Rîts to vainagoja ar krâðòumu. "
Tagore bija
gudrs
vîrs. Manuprât, es to kaut kur jau esmu dzirdçjis.
Es
jau saprotu, ka manas domas ir iestrçguðas kâdâ no milzumdaudzajiem apziòas un
zemapziòas slâòiem un uz papîra nokïuvuðas tikai sûkalas no manas
bçrnîbas
iespaidiem un grâmatu ðíebinoðâs gudrîbas.
"Un
tavas acis platâs / Dieva pasaulç skatâs, / Skatâs brînumâ..." Liekas, tâ
bija kâda dziesma tâlu, tâlu prom no ðejienes skanoða. Daudz tajâ taisnîbas,
daudz
melu.
Daudz tajâ garîgâ, daudz LIETUS. Lietus laikâ tu vari dzirdçt manu balsi starp
mçnesi un sevi. Caur ziediem un maizi nâk ðî skaòa, ðî netveramâ
enerìija,
lietus pievilcîbu pârvarçdama. Patiesîba ir tâda, ka vienalga, vai tev ir divi
klaipi maizes, vai vienu no tiem tu esi apmainîjis pret ziediem, vai arî tev
nekâ
nav. Mçs visi esam cilvçki tâ vai tâ. Daudz ir gadîjumu, kad cilvçks ir
laimîgs. Ja tev nekâ nav, tad atgriezies sâkumâ un sâc dzîviotno jauna. Varbût
kâds
vçlçsies samainît kâdu no saviem diviem maizes klaipiem pret ziedu puðíi, ko
Dievs tev dâvâja dzimstot. Atgriezies sâkumâ, kur nav svarîgi, vai tu esi
materiâlists
vai romantiíis. Patiesîbâ ðajâ punktâ tu vçl neesi nekas. Viens vienîgs laimîgs
draòíis.
Viòð
aizgâja pasaulç meklçt sev lîdzîgos. Mazâs nâriòas gan centâs iestâstît, ka
laime ir tepat (pagrabâ vai citâ s**u bedrç, vai nav vienalga), taèu viòð
neklausîja.
Reiz viòð man teica, ka esot gâjis pasaulç tâpat vien. Lai kaut ko pierâdîtu.
Lai pierâdîtu, ka arî viòð ko spçj...
Vçrtçjums:
gramat. 7 / literat. 8
Nav komentāru:
Ierakstīt komentāru